Kan onderhandelings­stedenbouw leiden tot meer ruimtelijke kwaliteit? — Julie Mabilde

In zijn Meerjarenprogramma 2017-2020 pleit Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck voor een ‘doelmatiger publiek opdrachtgeverschap en ondernemerschap’. Als we meer ruimtelijke kwaliteit, verdichting en maatschappelijke meerwaarde willen bereiken, zullen overheden meer het voortouw moeten nemen in hun onderhandeling met de bouw- en vastgoedmarkt. De overheid kan dan niet alleen economische maar ook maatschappelijke winsten realiseren. Welke vorm kan die onderhandelingsstedenbouw aannemen? Een verkennend gesprek met experten Michiel Dehaene en Kris De Langhe.

Stedenbouw is onderhandelen

Els Terryn

In het Meerjarenprogramma 2017-2020 van de Vlaamse Bouwmeester staat ‘onderhandelingsstedenbouw’ als een positief idee omschreven, maar kijken jullie – na de negatieve beeldvorming in de media – nu op een andere manier naar ‘onderhandelingsstedenbouw’?

Michiel Dehaene

Voor mij toont die discussie vooral dat er nog veel werk is om dergelijke gesprekken met ontwikkelaars te structureren en een helder kader te geven. De overheid heeft de voorbije jaren veel geleerd uit stadsontwikkelingsprojecten die tot stand kwamen via publiek-private samenwerking, bijvoorbeeld over regie en kwaliteitssturing. Maar ook met betrekking tot de hardere, financiële kant van de onderhandeling is vooruitgang geboekt. Toch blijft er nog steeds nood aan een kader en ontbreekt de ervaring om op een serene manier in onderhandeling te gaan.

Kris De Langhe

Wij zijn, als adviseurs van bouwheren, al langer betrokken bij stedenbouwkundige onderhandelingen. Uit die ervaring blijkt dat we nog maar op de drempel staan van wat we zouden kunnen bereiken. Men heeft in veel projecten wel de intentie om de kwaliteit te bewaken, maar in de praktijk draait dat vaak anders uit. Bij aanvang van een nieuwe ontwikkeling heeft men vaak wel een ruimte­lijke maar geen projectontwikkelingsvisie. Er worden dan bepaalde doelstellingen vastgelegd, zoals bijvoorbeeld betaalbaar wonen of het aantrekken van bepaalde doelgroepen, maar er is te weinig zicht op hoe die in de praktijk verwezenlijkt kunnen worden. Dat heeft te maken met de afstand tussen projectontwikkelaars en publieke bouwheren. De ontwikkelaar moet de maatschappelijke ambities van de overheid beter begrijpen en mee helpen realiseren, terwijl de overheid meer inzicht moet krijgen in projectontwikkeling.

Lees verder >