Deze opdracht kadert binnen de uitvoering van het Masterplan Scheldekaaien. In 2007 beslisten de stad Antwerpen en de Vlaamse overheid om een masterplan voor de Scheldekaaien op te maken. Voor deze opdracht viel de keuze op de tijdelijke vereniging van het Portugese landschapsbureau PROAP en het Vlaamse architectenbureau WIT en het Italiaanse D-Recta en Idroesse.
 
Het Masterplan Scheldekaaien ontwikkelt een globale visie voor de Scheldekaaien die rekening houdt met volgende concrete doelstellingen: 
-stabilisatie van de vervallen historische kaaimuur;
-verhoging van de waterkering ter beveiliging van de stad tegen overstromingen;
-heraanleg van de kaaistrook tot één van de meest prominente publieke ruimten van Antwerpen, die de band tussen stad en Schelde herstelt.
Het Masterplan Scheldekaaien spreekt zich uit over het toekomstige gebruik van de kaaien en bevat krijtlijnen om de ruimtelijke samenhang te garanderen. Ook specifieke vraagstukken over mobiliteit en parkeren, maar ook over de omgang met het historisch erfgoed worden in het masterplan opgelost.
 
In maart 2009 werd het Voorontwerp Masterplan Scheldekaaien aan het publiek voorgesteld. De resultaten van de participatie worden momenteel door de ontwerpers verwerkt. In het voorjaar 2010 zal het definitief Masterplan Scheldekaaien worden opgeleverd en goedgekeurd door de betrokken partijen.
 
Het Droogdokkeneiland krijgt in het Masterplan Scheldekaaien de functie van een getijdenpark. Het Droogdokkeneiland vormt door zijn unieke ligging in de Scheldebocht een scharnierplek tussen stad en haven. Het gebied bestaat uit een natuurlijke oever langs de Schelde en de achterliggende minerale zone van de droogdokken zelf en moet in zijn totaliteit benaderd worden. Waar de beschermde droogdokken nog volop voor havenactiviteiten gebruikt worden; vormt de Scheldeoever eerder een geheime uitwaaiplek voor de stad. Het potentieel van de site ligt volgens het Masterplan Scheldekaaien in het combineren van 3 verschillende sferen: de contemplatieve belevenis van een natuurlijke getijdenoever zo dicht bij de stad, een grootstedelijk park met ruimte voor tijdelijke evenementen, en de culturele ontdekking van de versteende havengeschiedenis. Het verhogen van de dijken tot op het geactualiseerd sigmapeil vormt een belangrijk vormgevend element in deze overgang tussen natuur- en cultuurlandschap.

De opdrachtgever wenst zich voor deze opdracht te engageren met een deskundig team dat de verschillende aspecten, zoals ruimtelijke kwaliteit en technische expertise,kan samenbrengen tot een inspirerend geheel.