Pedro Cabrita Reis’ interventie bestaat in de bouw van een muur in snelbouwsteen, die vervolgens tot op een bepaald niveau werd stukgeslagen. Reis werkt hier, net als altijd, met materialen die verwijzen naar constructie, naar een technisch universum. Het stukslaan van de muur verbeeldt een beslissing, een actie, maar ook het voorbijgaan van de tijd, erosie, vergankelijkheid. Visueel spreekt het voorstel aan door zijn eenvoud en potentieel om de identiteit van de plek te verrijken. Ook het spel met kleur en textuur in deze serene context vormt een waardevolle toevoeging aan de architecturale omgeving.